یلدای من!
یلدای من!
می خواهم،
شب یلدا را در غریبی،
سحر کنم!
و بلندترین بوسه ام را، از خواب،
با چشم های منتظر؛
خبر کنم!
می خواهم،
سپید ترین شعرم را،
در سیاه ترین شب!
تقدیمِ تنهایی ی بشر، کنم!!
می خواهم،
به خانه های مه آلودِ سالمندان،
سفر کنم!
می خواهم،
بر قامت دل های زغالی،
لباسی روشن تر از، خاکستر کنم!؟
یلدا مبارک